Kiedy wkraczamy na grunt ducha to wcześniej czy później spotkamy się z pojęciem
'tajemnica'.
Bóg, Trójca święta, Kościół, sens cierpienia, a nawet sam człowiek - to wszystko tajemnica. Co to znaczy, że coś lub ktoś jest tajemnicą? Oznacza to, że przerasta moje możliwości poznania. A moje możliwości poznania to w uproszczeniu zważenie, zmierzenie, przeliczenie, porównanie, wydedukowanie i parę innych skądinąd cennych narzędzi.
Ale jest wokół nas inny świat, świat duchowy, którego mieszkańcami są nie tylko istoty wyższe, ale również wartości moralne takie jak dobro czy prawda oraz wartości estetyczne takie jak piękno czy harmonia. Okazuje się, że możemy się w nie zagłębić umysłem tylko częściowo, a to co w nich najważniejsze wymyka się naszemu poznaniu. Ci, którzy chcieliby jednak czegoś więcej się dowiedzieć muszą wykonć, jak to mówi święty filozof Edyta Stein, 'skok nad przepaścią' czyli wejść na drogę wiary.
Człowiek to cztery wymiary: ciało, umysł, serce i duch.
Chcesz rozwijać ciało - dobrze i mądrze się odżywiaj, uprawiaj sport (słabe ciało osłabia ducha). Umysł - jak najwięcej czytaj, poznawaj, eksperymentuj, ucz się (zaniedbany umysł to jak słabe kierownictwo ogromnej firmy, którą jesteś). Serce - poznawaj i wychowuj uczucia (pozostawione sobie serce, może być niebezpiecznym doradcą dla umysłu). Duch - zwracaj się jak najczęściej do Boga, który widzi i wie czego ty nie widzisz i nie wiesz. Stawaj przed nim w pokorze - bo Bóg sam, w Jezusie, objawił się ludziom jako pokorny, dlaczego miałbyś chcieć być inny niż Najwyższy?
A jeśli zaniedbasz swojego ducha, to wszystkie inne wysiłki są na nic. Jezus to wyraźnie mówi w ewangelii św.Jana: 'Duch daje życie, ciało na nic się nie przyda.'
Bo czymże są ciało, umysł, serce, które nie mają w sobie życia?
